DIGITALE BIBLIOTHEEK
GOULD - URANOMETRIA ARGENTINA
Titel: Uranometria Argentina
Auteur: Gould, Benjamin Apthorp
Uitgever / Plaats van uitgave / Jaar: Observatorio Nacional Argentino / Córodoba / 1877
Uranometria Argentina; via Historia de astronomie (Argentinië).
De reproducties op deze pagina zijn geplaatst onder licentie. Bekijk de eventuele Creative Commons gebruiksvoorwaarden op de site van de rechthebbende.
Benjamin Apthorp Gould werd op 27 september 1824 geboren te Boston, Massachusetts (USA) en overleed in Cambridge, Massachusetts (USA) op 26 november 1896. Gould was astronoom en trok in 1868 naar Argentinië om daar te Córdoba de Observatorio Nacional Argentino op te richten, waarvan hij directeur werd. Om zo effectief mogelijk gebruik te maken van deze sterrenwacht stimuleerde Gould, samen met zijn Argentijnse collega's, ook de oprichting van een nationaal weerbureau; de eerste van dit continent.
Op de sterrenwacht werden posities opgemeten van de sterren aan de zuidelijke sterrenhemel. Voor de noordelijke sterrenhemel werden de sterrencatalogi met het voortgaan van de techniek steeds beter, maar er ontstond een leemte voor de zuidelijke sterrenhemel welke zodoende kon worden opgevuld. De helderste sterren waren al in 1874 opgemeten en dat resulteerde in 1877 tot de Uranometria Argentina en in 1879 tot de bijhorende catalogus. De Uranometria Argentina kan als tegenhanger van John Flamsteed's Atlas coelestis en Historia coelestis Britannica worden gezien. De Europese sterrenatlassen waren geldig voor de breedte van Midden Europa. Sterren zuidelijk van 50°S zijn bij ons onzichtbaar. Voor de Uranometria Argentina geldt natuurlijk het tegengestelde. Hier zijn de sterren aan de noordelijke hemelstreken niet opgenomen.
De atlas bevat 7.755 sterren en gaat tot de zevende magnitude van 90°S tot 10°N, bestaat uit 13 kaarten en is geldig voor de epoch van 1875. De sterren hebben, net als bij Flamsteed, een volgnummer meegekregen. Omdat dit afwijkt van de Flamsteednummers worden aan de sterrennummers van Gould de letter G toegevoegd. Zo worden vergissingen tussen beide systemen uitgesloten. De Gouldnummers worden niet vaak gebruikt.
In de
Uranometria Argentina wordt Argo Navis (Schip Argo) opgesplitst in Carina (Kiel), Pyxis (Compas), Puppis (Achtersteven) en Vela (Zeilen). Hoewel deze opdeling al door Nicolas-Louis de Lacaille in 1752 al was voorgesteld vond het destijds geen ingang in astronomische wereld. Uiteindelijk is deze opsplitsing in 1930 alsnog door Eugène Joseph Delporte voorgsteld en door de Internationale Astronomische Unie (IAU) aanvaard.
Ook vooruitstrevend in de Uranometria Argentina is de wijze waarop de grenzen tussen de sterrenbeelden getrokken zijn. In de traditionele noordelijke atlassen werden er volgens het systeem van Bode losse lussen om de sterrenbeelden gelegd. Gould ging anders te werk. In veel gevallen werden de grenzen tussen de sterrenbeelden vastgelegd door de uur- en de declinatie cirkels te volgen. Ook dit systeem werd door Delporte doorgetrokken naar de noordelijke sterrenhemel. Daar waar Gould gebruik maakte van diagonalen, is het voor het zuidelijke sterrenhemel aangepast.
KAARTEN
Klik op de afbeelding naar keuze voor een groter formaat.
| Editie 1877 | ||
 1 |
 2 |
 3 |
 4 |
 5 |
 6 |
 7 |
 8 |
 9 |
 10 |
 11 |
 12 |
 13 |
||