SAGEN EN LEGENDEN

STEM UIT DE DOODSKIST

TOELICHTING

In deze sage wordt melding gemaakt van natte sneeuw terwijl het vroor dat het kraakte. Dit is tegenstrijdig. Of het vriest en de sneeuw blijft liggen of het vriest niet en de sneeuw smelt vrij snel weg. Bovendien hagelt het niet tijdens vorst. Voor de vorming van hagel is naast een laag met vrieslucht in de bovenlucht ook laag warme lucht (boven het vriespunt) aan het aardoppervlak vereist.
We kiezen dus voor de tweede optie en dan zorgt de harde wind ervoor dat de gevoelstemperatuur (ook wel afkoelingseffect door de wind = windchill effect) dat het aanvoelt als harde vorst terwijl de temperatuur in werkelijkheid iets boven het vriespunt ligt.
Opgemerkt moet worden dat deze verschijnselen in deze sage eerder genoemd zijn voor de sfeer en dat weergave van een getrouw weerbeeld niet van belang is.

STEM UIT DE DOODSKIST

Deze sage speelt in Venlo. Hier woonde een keurig en beleefd heerschap, altijd goed gehumeurd en netjes geschoren in het pak. Het heertje betaalde zijn schulden op tijd en was niemand tot last. Iedereen in Venlo maakte graag een praatje met dit heertje over het weer. Maar hoe men er ook over sprak: "Guur buiten", "wat een regen", "wat is het koud", "wat een storm"; zijn antwoord was steevast: "Gods weer, goed weer".
Maar ook dit heertje had niet het eeuwige leven en na zijn overlijden werd hij met hondenweer ter aarde gesteld. Tijdens zijn begrafenis joeg de felle noordenwind de natte sneeuw en hagel voor zich uit en maakte de wegen en paden tot een gladde ijsbaan. Het vroor daarbij dat het kraakte.
De doodsgravers hadden moeite om zich op de been te houden en kist zwiepte heen en weer. Zij gleden uit en de kist viel bijna uit hun handen, die gezwollen waren als rode ballonen. Toen de doodsgravers de kist op de grond neerzetten zei een van hen: "Wat een beestenweer". Waarop de stem van het heertje uit de doodskist berispend weerklonk: "Gods weer, goed weer".