HEILIGENKALENDER

29 nov

Van tijdgenoten is over Saturninus niet zo heel bekend. Pas 50 jaar na zijn overlijden zijn de bijzonderheden over zijn martelaarsschap opgetekend. Op voorspraak van de paus werd Saturninus naar Gallië gestuurd om daar het succesvolle missie werk van Trophimus, de 1e bisschop van Arles, voort te zetten. Saturninus vestigde zich daartoe omstreeks 250 in de omgeving Toulouse. Verder is nog van hem bekend dat hij vurig predikant was en vele wonderen verrichtte.
De priester van de grootste tempel van de stad was stom verbaasd over de wonderen die zich in het kleine kerkje van Saturninus voordeden en dat zijn Goden "verstomden" als Saturninus voorbij kwam. Op een dag werd Saturninus door de priester en enkele volgelingen hardhandig de tempel binnen gevoerd en kreeg daar van de priester de keuze: of een offer brengen, of de misdaad tegen de Romeinse staatsgodsdienst met de dood bekopen. Verontwaardigd riep Saturninus: "Ik aanbid alleen de echte God, en ben er klaar voor om voor hem te sterven. Uw Goden zijn duivels, en zij hebben meer vermaak met jullie dan aan de geofferde ossen. Hoe kan ik hen, met deze wetenschap, als christen aanbidden?" Hierop volgenden een gevarieerd pallet aan folteringen. Tot slot werd Saturninius met zijn benen aan een wild beest vastgebonden, dat in de tempel opgejaagd werd en naar buiten vluchtte. Het woeste dier rende een heuvel af waarbij de scalp van Saturninus brak en zijn hersenen over de straat rolden. Al was de ziel van Saturninius al lang ten hemel gestegen, de beul was nog niet klaar met het lijk en sleepte het gehavende bloederige overschot naar een boom buiten de stadspoort. Hier werd het geborgen door twee vrome vrouwen en begraven. Later werd er eerst een kapel en vervolgens een grote kerk boven zijn graf gebouwd, waar zijn relieken nog steeds bewaard worden.