Jacobus was een van de eerst geroepen apostelen, samen met Petrus en Johannes. Deze drie volgenden Jezus door dik en dun en waren getuige van vrijwel alle verrichtingen en wonderen van Jezus. Maar op de avond voor zijn kruisiging lieten ze Jezus alleen in zijn aardse doodsangst. De apostelen vielen in slaap.
Jacobus preekte met zulk een ijver in Palestina dat hij opviel. Dit bracht hem als eerste apostel de marteldood met een onthoofding.
De verering van Jacobus is buiten proporties hoog, terwijl er dus niet eens zoveel over hem bekend is. In de 7e eeuw nam zijn devotie grote vlucht toen, naar men zegt, zijn lichaam naar Galicië werd overgebracht. Vanaf dat moment ook bekend als Santiago. Er ontwikkelde zich gelijk een pelgrimage. Hiervoor werd een speciale route ontworpen die langs vele burchten, kastelen, hospitalen en kloosters liep. Deze route in Zuid Frankrijk en Noord Spanje is voor een groot deel nog intact. Vanwege de kust nabijheid hebben veel pelgrims een schelp op hun hoed. De zogenaamde St. Jacobsschelp. Jacobus wordt doorgaans als pelgrim afgebeeld met staf, kalebasfles en de schep van zijn naam.