HEILIGENKALENDER

29 mrt

Het is altijd weer een verbazing om te vernemen welke martelingen de vroege Christenen moesten ondergaan vanwege hun geloof. Zo ongeveer alles wat een sadist verzinnen kan is al eens de revue gepasseerd. Het verhaal achter Sint Jonas en zijn broer Sint Barachisius is niet anders.

We schrijven het jaar 327 wanneer koning Sapor van Perzië een bloedige vervolging laat instellen op Christenen en hun heiligdommen laat vernietigen. Jonas en Barachisius uit Beth-Asa hoorden dat vele Christenen in Hubaham ter dood veroordeeld werden om hun geloof. Zij trokken naar deze stad om hen bij te staan en te ondersteunen: "Vrees niet broeders, maar laat ons de strijd aangaan in de naam van Jesus de Gekruisigde en net als onze voorvaderen zullen we de glorieuze kroon bemachtigen zoals beloofd aan de heldhaftige soldaten van ons geloof." Gesterkt door deze woorden kregen negen ter dood verdeelden de kroon van het martelaarsschap.

Na deze excecutie werden Jonas en Barachisius opgebracht voor het bijstaan van de martelaars. De president geleidde hen naar de koning waar ze de zon, het vuur en het water moesten aanbidden. Ze weigerden met de mededeling dat het meer redelijk was om te gehoorzamen aan de onstervelijke God van Hemel en Aarde dan een een stervelijke prins. Daarop werd Jonas geslagen met knuppels en stokken totdat zijn ribben zichtbaar werden. Toch bleef hij God zegenen. Tot slot werd hij geketend aan één voet naar een bevroren vijver gesleept om daar de nacht door te brengen.

Sint Barachisius kreeg twee roodgloeiende ijzeren platen en twee roodgloeiende hamers onder zijn armen gedrukt en kreeg ook nog eens tot smelten gebracht lood in zijn ogen en neusgaten gedruppeld. Daarop is hij naar een gevangenis afgevoerd. Ondanks alle ontberingen die beiden moesten ondergaan overleefden zijn hun martelingen en hielden vol niet te zullen afwijken van hun geloof. Uiteindelijk bezweken ze onder nieuwe zware martelingen, maar hun zielen gingen naar de hemel. Ze worden herdacht om hun heldhaftig en moedig optreden, biddend voor hun vijanden.